Het avondprogramma was net begonnen toen de presentator vroeg aan een van de gasten: ‘Toon me je handtas en ik vertel je wie je bent’. Dit was een uitspraak die op stomme verbazing stuitte. Wat wilde die presentatiekandidaat bereiken met deze woorden? Heeft je tas nou bepaalde kenmerken die een individu kenmerken?
Het was een vrouw die de handtas droeg en iedereen wist dat het geen klein boekentasje was. Het was groot en de kleur was mooi, maar schreeuwde niet om aandacht. De vrouw droeg de tas met een zekerheid, alsof ze van plan was deze tas nooit en te nimmer weer los te laten.
Het antwoord op de vraag bleef onbeantwoord. wat wilde de presentatiekandidaat nu echt weten? Welke waarheden zou deze tas verbergen? Wat vertelde deze tas eigenlijk over de eigenaar?
Iedereen had er iets over te zeggen, maar toen de gastvrouw de tas vroeg om deze te openen, waren de meningen verdeeld. Sommigen wilden weten wat er in de tas zat en anderen wilden niets liever dan dat de tas gesloten zou blijven.
De vrouw keek de presentator aan en glimlachte. Ze was duidelijk niet van plan de inhoud van de tas aan iedereen te vertonen.
Vlak voordat ze de tas openmaakte, vertelde de vrouw de toehoorders dat veel van wat er in de tas zat was vergeten of opgeslagen; wat er gebeurt als je jezelf vergeet? Wat gebeurt er als je vergeet waarom je er bent?
De vrouw opende de tas en iedereen keek met stomme verbazing naar de inhoud. Wat was hier verzameld. Wat waren deze stukken en symbolen? In de tas zaten foto’s van familieleden, vrienden, herinneringen aan vroegere levens, en ook een paar ticketjes uit het verleden.
De vrouw vertelde de aanwezigen dat de herinneringen die zij in haar tas meedroeg een overzicht gaven van wie zij was en waar ze vandaan kwam. Hoewel niet iedereen in staat was om dit te begrijpen, maakte de tas deel uit van de identiteit en de persoonlijkheid van degene die hem bij zich had.
Er lagen ook kleine aandenkens en kostbaarheden uit de hele wereld. Er zat een relikwie bij uit Rome en kralen uit India. Ook lagen er sieraden in de vorm van oude munten en kleine sculpturen.
De presentator was duidelijk onder de indruk over wat er in de tas aanwezig was. Iedereen was verbijsterd over wat de vrouw bij zich had.
Dit was alleen maar de buitenkant van het verhaal; wat zat er nog meer in de tas? De jonge vrouw begon de inhoud als een soort vertelling uit te leggen.
Er lag een patchwork van verhalen en herinneringen in de tas. Er zat een dik boek vol liefde en leven dat al jarenlang hard werd geschreven; het was het beginsel dat de vrouw leidde in haar leven.
Daarnaast had de tas ook adviezen en inspiraties die de vrouw in haar leven creëerde. Er zaten briefjes in met korte gedichten, locaties die belangrijke herinneringen bevatten en documenten met informatie over kunst en kunstenaars die haar beïnvloedden.
Er zat ook een lijst bij met dingen die de vrouw nog wilde doen. Er stonden avonturen op die zij nog wilde meemaken zoals reizen en nieuwe restaurantjes ontdekken. Dit zou haar energie leven en haar persoonlijkheid als persoon bepalen.
Horloges, sleutels en kleine munten zaten in de tas; er was ook een munt uit een ver land met een vreemde taal die de vrouw al lang had verzameld. Zelfs kleine knopen die aan herinneringen uit het verleden herinnerden, lagen verscholen in de tas.
Deze verschillende stukken en herinneringen werden geschonden door dezelfde tas die de vrouw meedroeg. Zij droeg deze tas met de waarheid erin; een tas die haar identiteit vertegenwoordigde en ook haar levensfilosofie en visie die zij graag wilde verspreiden.
De presentator stond vol bewondering naar de tas te kijken. Wat hij vandaag had gezien was het bewijs dat de tas van deze vrouw veel meer vertelde dan alleen wie ze was; deze tas vertelde ook iets over wie ze ooit was, de herinneringen die ze had aan verre landen en personen, en over de verhalen die haar tas had verzameld.
Een tas zegt veel over de eigenaar. Iemands persoonlijkheid, overtuigingen, herinneringen en dromen krijgt vorm door wat er in de tas zit, al deze kleine dingen die samen een leven vertellen.
De tas bevatte de verhalen uit het verleden, maar vertelde ook het verhaal van de toekomst die deze vrouw wilde creëren. Na de presentatie kon iedereen bekijken wat er in de tas zat, maar de eigenaar had de waarheid voor zichzelf gehouden.
Toon me je handtas en ik vertel je wie je bent. Iedereen kan hun eigen tas meenemen en de kleine verhalen verzamelen die die vertegenwoordigen wie we zijn en waar we vandaan komen.